Goed, mijn eigen netwerk is misschien niet meteen representatief voor heel Nederland maar het is toch een mooi resultaat dat ik ophaalde na mijn oproep vorige week om te delen wat jij het meest mist nu en wat je als eerste gaat doen als de quarantaine voorbij is. Van iedereen een knuffel kunnen geven tot weer naar kantoor mogen (wie had dat ooit gedacht he!): we missen vooral de kleine dingen die we altijd voor lief namen. En ik gok zomaar, dat de meesten zich wel kunnen vinden hierin:
Ontwaken
Wat kan het leven simpel zijn,
Wat hebben we weinig nodig
Maar als dat simpele plots moeilijk wordt
En status overbodig
Dan voel je je nietig
Dan voel je je klein
Waar zo’n klein virus
Dan groot in kan zijn
En nu weten we wat we echt waarderen
En waar we naar verlangen
Elke ochtend weer op hopen
Maar we zijn in een nachtmerrie gevangen
De ochtend dat we dan ontwaken
Knuffel ik al mijn vrienden grondig
Kom ik je verjaardag vieren met vet veel appeltaart
Land ik op het terras met een biertje in de zon
Ga ik gewoon naar buiten zonder op 1,5 meter te worden aangestaard
De ochtend dat we dan ontwaken
Ben ik omringd door vrienden en familie waarmee ik heerlijk dans
En reis ik terug naar Italië, waar mijn familie op me wacht
Ga ik weer aan het werk, zoals ik dat altijd graag heb gedaan
Vier ik mijn afstuderen, tot diep in de nacht
De ochtend dat we dan ontwaken…
Neem ik mijn neefjes en nichtjes mee naar de bioscoop
Turn ik de sterren van de hemel
Crash ik keihard bij je op de bank
Steek ik de grens snel over, terug naar Nederland
Pak ik mijn koffers voor Marokko
En ik, ik houd je net iets langer bij de hand
….mag het heel snel morgen zijn?
Liefs,
Bridget