Travels make the best stories

Reizen verbreedt letterlijk en figuurlijk je horizon. Als ik terugkijk op mijn avonturen in binnen- en buitenland, kan ik alleen maar erkennen dat die me onomkeerbaar veranderd hebben. Ik heb al veel van de wereld mogen zien maar natuurlijk zal er altijd wel iets blijven kriebelen. Hoog op de travel wishlist staan Peru, Zuid Afrika, Egypte, Libanon, Jordanië en Rusland. Maar geen haast, alles op zijn tijd. Ik geniet juist ook altijd heel erg van de periode voorafgaand aan een reis. De voorpret doet misschien uiteindelijk nog wel het meest. Ik ben dan in het algemeen ook niet zo van de lastminutes. Op één reis na die mijn leven veranderde.

Onderzoek doen in Marokko

Het moment dat ik ging afstuderen van mijn master bracht een avontuur dat ik vooraf niet voor mogelijk had gehouden. Ik moest op zoek naar een project, een onderzoek dat ik kon gaan doen en waar ik een mooi resultaat mee kon boeken. Ik kon natuurlijk een onderzoek doen vormgegeven naar eerder gedaan onderzoek om te toetsen of de bevindingen ook met iets andere condities zouden kloppen. Dat zou de simpelste weg zijn geweest. Maar ik wilde iets nieuws. Ik droomde van onderzoek doen dat mij een nieuw resultaat ging opleveren, waarin ik verbanden kon leggen die nog niet eerder gelegd waren. En ik wist dat ik een experiment wilde doen. Gewoon omdat ik na mijn hbo studie geen enquête meer kon zien. Er is veel meer mogelijk met onderzoekstechnieken dan enquêtes! Gedrag meten en vergelijken, verschillende condities in één experiment, ik zag het helemaal zitten. Maar wat ging ik dan onderzoeken?

Eén van de doctoren van de universiteit deed een voorstel: er lag een Europees leesproject op tafel dat bestond uit een onderzoek in Nederland, Rusland en Marokko. Ik kon het Marokkaanse deel oppakken en daarop afstuderen. Normaal gesproken zou ik nooit zomaar ‘ja’ zeggen op zoiets ‘groots’. Ik zou er eerst over na willen denken en de voors en tegens afwegen, etc. Maar deze keer niet. Iets in mijn intuïtie zei: ‘doen’! En zo geschiedde. Ik vertrok naar Marokko om daar het experiment uit te voeren. In het Arabisch. Dat was een rare gewaarwording. Ik wist natuurlijk precies wat er in elke conditie stond maar als een proefpersoon mij een specifieke zin of woord zou aanwijzen, kon ik hem niet helpen. Dat irriteerde mij maar maakte me tegelijkertijd ook nieuwsgierig naar de taal: die linguïstische sierkunst moet en zal ik ontcijferen. Maar eerst dit onderzoek tot een goed einde brengen, afstuderen, diploma veilig stellen en dan terug om Arabisch te gaan studeren, in Marokko.

Wordt vervolgd in een volgend blog…

Scroll naar boven